وقتی اولین شماره از یک محصول فرهنگی میترکاند، انتظارات از قسمتهای بعدی در راستای آن میچسبند به سقف! حالا میخواهد این محصول یک فیلم باشد، موسیقی باشد یا یک بازی رایانهای. قسمت اول از مجموعهی «قصههایی از سرزمینهای مرزی» (Tales From The Borderlands) استودیوی تلتیل هم بهقدری عالی و کمنقص بود که حجت را برهمهمان تمام کرد. همین مهم باعث شد قسمتهای بعدی بازی با وجود اینکه عالی و استاندارد بودند با استاندارد چسبیده به سقف قسمت اول مقایسه شوند و این طور بهنظر بیاید که نقصان و کاستی مهمی وجود دارد. در حالی که چنین نبود و دو قسمت بعدی بازی هم در حد و اندازهی بازیهای سریالی تلتیل عرض اندام کرده بودند. ولی قضیه در مورد قسمت چهارم بازی کمی تا قسمتی فرق میکند و بازی، توقعات را برآورده نکرده است. اصلا دلیل این تاخیر طولانی بنده برای نوشتن دربارهی این قسمت هم همین بود و قصد نداشتم چیزی در مورد قسمت چهارم که «نقشهی فرار براوو» (Escape Plan Bravo) نام دارد بنویسم و میخواستم همه چیز را موکول کنم به قسمت پایانی و یک جمعبندی نهایی. ولی راستش را بخواهید دلم نیامد! قسمت چهارم بازی با اینکه به هیچ عنوان در حد و اندازهی سه قسمت قبلی نیست ولی به هر روی استانداردهای قصهگویی، شخصیتپردازی و روایت قصه را رعایت کرده است.
شرکت یوبیسافت بازی «Zombi» را در ابتدا با نام «ZombiU» به عنوان لانچ تایتل کنسول WiiU منتشر کرد؛ اما بعد از مدتی به علت فروش کم این کنسول و در نتیجه بازیهای تولیدی توسط این شرکت، شروع به انتشار بازیهایش برای دیگر پلتفرمها کرد و ارتباطش با نینتندو قطع شد. مقامات یوبیسافت علت این کار را ظرفیت پایین هارد این کنسول برای انتشار بازیها بر روی آن اعلام کردند. این در حالی است که بازی «Xenoblade Chronicles X» که به تازگی در ژاپن منتشر شده و به زودی در آمریکای شمالی نیز منتشر میشود در 5 دیسک و حجم 125 گیگابایت عرضه خواهد شد.
در هر صورت حدود یک ماه است که بازی ZombiU با نام جدید Zombi برای دیگر پلتفرمها منتشر شده و در ادامه میتوانید با نقد و بررسی بازی Zombi همراه دنیای بازی باشید.
سازندگان با زیرکی دو سبک معتادکننده که دربین کاربر ایرانی جواب پس داده را با هم ترکیب کرده اند. روی محیط کره ای بی انتها با ماشینتان جلو می روید. مسئله ی شما در طی بازی حفط میزان بنزینتان است تا مسافت بیشتری را طی کرده باشید. درکل هرچه جلو بروید کمی از بنزینتان کاسته می شود اما در جریان بازی سوالاتی برایتان مطرح می شود که باید به آنها جواب غلط بدهید. رد کردن هر سوال کمی بنزین به ماشینتان تزریق می کند و اگر هم از پس سوال برنیایید بنزین از دست می دهید. همانطور که گفتم هم سیستم جواب و سوال برعکس هم حفط بنزین ماشین برای رکورد زدن امتحانشان را بین کاربران پس داده اند و واقعا می توانند تا مدتی شما را سرگرم کنند. طبق توضیحات سازنده 1500 سوال در زمینه های مختلف در بازی گنجانده شده تا به همراه 5 تصویر بکگراند از تکراری شدن بازی جلوگیری کنند. بعضی سوالات به زیبایی لبخندی هم گوشه ی لبتان می آورند مثل : وایکینگ ها در جزیره ی کیش زندگی می کنند.
علاوه بر بنزین، ماشینتان نیترو هم دارد که با رد کردن موفقیت آمیز سوالات پر می شود اما کنترلی روی استفاده از آن ندارید. هرزمان ظرفیت نیترو پر شود خودش روی ماشین اعمال شده و سرعتتان را افزایش می دهد.
صنعت بازیسازی چند سالی میشود که روی خوش به بازیهای آنلاین نشان داده است که نمونهی بارز آن میتوان به بازی «نبرد قبیلهها» اشاره کرد که مطمئناً شما نیز در جریان سود کلانی که سازندگان آن بهدست میآورند هستید. خوشبختانه این مسئله در کشور ما نیز صدق میکند و بازیسازهای مستقل بجای بلندپروازیهایی که میتواند سرمایههای بسیاری را از بین ببرد، رو به عناوین کوچک و البته مناسب تلفنهای هوشمند آوردهاند که خلاقیت در آنها حرف اول را میزند. در این مدت که بخش موبایل صنعت بازیسازی ما رونق گرفته بازیهای زیادی ازجمله «خروسجنگی» به انتشار رسیدهاند و توانسته بازخوردهای مثبت بسیار خوبی را کسب کند. در این بین نیز شرکت «باران رؤیا» (Dream Rain) بازی آنلاینی را روانه بازارهای تلفنهای هوشمند کرده است.