دورخیز نهایی | نقد قسمت چهارم بازی Tales From The Borderlands

وقتی اولین شماره از یک محصول فرهنگی می‌ترکاند، انتظارات از قسمت‌های بعدی در راستای آن می‌چسبند به سقف! حالا می‌خواهد این محصول یک فیلم باشد، موسیقی باشد یا یک بازی رایانه‌ای. قسمت اول از مجموعه‌ی «قصه‌هایی از سرزمین‌های مرزی» (Tales From The Borderlands) استودیوی تل‌تیل هم به‌قدری عالی و کم‌نقص بود که حجت را برهمه‌مان تمام کرد. همین مهم باعث شد قسمت‌های بعدی بازی با وجود اینکه عالی و استاندارد بودند با استاندارد چسبیده به‌ سقف قسمت اول مقایسه شوند و این طور به‌نظر بیاید که نقصان و کاستی مهمی وجود دارد. در حالی که چنین نبود و دو قسمت بعدی بازی هم در حد و اندازه‌ی بازی‌های سریالی تل‌تیل عرض اندام کرده بودند. ولی قضیه در مورد قسمت چهارم بازی کمی تا قسمتی فرق می‌کند و بازی، توقعات را برآورده نکرده است. اصلا دلیل این تاخیر طولانی بنده برای نوشتن درباره‌ی این قسمت هم همین بود و قصد نداشتم چیزی در مورد قسمت چهارم که «نقشه‌ی فرار براوو» (Escape Plan Bravo) نام دارد بنویسم و می‌خواستم همه چیز را موکول کنم به قسمت پایانی و یک جمع‌بندی نهایی. ولی راستش را بخواهید دلم نیامد! قسمت چهارم بازی با اینکه به هیچ عنوان در حد و اندازه‌ی سه قسمت قبلی نیست ولی به هر روی استانداردهای قصه‌گویی، شخصیت‌پردازی و روایت قصه را رعایت کرده است.